Blog

Maart 2020 - Maart 2021

Op 12 maart 2020 vertrokken we vol verwachting naar Cluj Napoca. Op dat moment was er in Nederland al een beetje paniek uitgebroken in verband met de uitbraak van corona, maar wij vertrokken...

Op het moment dat we in het vliegtuig zaten, klaar voor vertrek, werd er een persconferentie gehouden en sprak Rutte, ga niet reizen! Maar wij vertrokken...

Geland in Cluj- Napoca was daar weer het heerlijke 'thuis' gevoel. We hadden 5 dagen en hadden allerlei afspraken gepland. Maar al snel hoorden we dat sommige afspraken niet meer door konden gaan omdat het virus hier ook toegslagen had. En zo ervaarden we angst en paniek rondom ons heen en voelde het of we ineens vreemden waren geworden in Roemenie. Maar wij ... wij besloten onze focus op Jezus te houden, wat er ook zal gebeuren.

'wij besloten onze focus op Jezus te houden, wat er ook zal gebeuren'

Gelukkig konden we genieten van een geweldige quality time samen met Nieck en Emanuela Plantenga en hun kinderen, van de broers en zussen van de YWAM basis, en konden we voorbereidingen treffen voor de outreach die we dachten te kunnen maken in April 2020 met de jeugdgroep van gemeente de Schuilplaats in Culemborg.

Op zondag zouden we heerlijk de bergen in gaan, en op maandag stond een afspraak gepland met karin Muller, van Stichting Licht in de Duisternis. We keken uit om elkaar eindelijk eens te gaan ontmoeten. Karin werkt en woont al ruim 30 jaar in het dorpje Gilau, en haar ministry ook met kinderen, vrouwen. Er was al vaker gezegd dat wij moesten connecten, nu zou het dus echt gaan gebeuren.

Echter.... zaterdagavond laat hoorden we dat mogelijk maandag de grenzen van Roemenie zouden sluiten, en als we weg konden komen dat we dan nu beter konden vertrekken. Ook in Nederland was men ongerust, schappen waren daar inmiddels helemaal leeg in de winkels, en onze families maakten zich inmiddels ook wel een beetje zorgen of we wel terug konden komen... maar wij hadden het helemaal niet. maar toch wij vertrokken...

Helaas kwam er aan ons avontuur zo een abrupt einde, zo ook aan onze ontmoeting met Karin die kon niet doorgaan. En omdat we heel vroeg moesten vliegen konden we ook geen afscheid meer nemen van de familie Plantenga.

Het was een heel avontuur, maar we hebben zeker geen enkel moment spijt gehad van onze reis. Wij hebben genoten van alles wat God ons gaf.

Dan is het ineens weer maart 2021...

Geen enkele reis hebben we meer kunnen maken, de geplande outreach kon niet doorgaan en zo vele dingen meer die niet meer konden, maar...

Als snel na thuiskomst hoorden we dat ook Karin naar Nederland terug gevlogen was. En zo konden we elkaar dan ontmoeten in Nederland. Meteen de 1e ontmoeting was het of we elkaar al jaren kenden, en vonden we elkaars hart. We merkten meteen dat God ons heeft samengebracht.

Als stichting hebben we al kunnen en mogen helpen met het organiseren van noodhulppakketten, een transport in november en in december ook dat er kerstpakketten konden worden uitgedeeld in Gilau. En hebben we plannen voor een vrouwenevent.

Zodra het mogelijk is om weer te kunnen reizen gaan we nu niet NAAR Karin maar MET Karin. We zien uit haar ministry te zien en te ontmoeten, en we zien uit naar wat God s plan met ons hierin is.

Bijzonder hoe God zo mensen bij elkaar brengt. Wopke en ik hebben er zoiezo een geweldige vriendin bij!

We bidden en zien uit naar onze komende reis, om weer te vertrekken...

Liefs Everdina en Wopke

Karin Muller, Stichting Licht in de Duisternis.